Železnička pruga Beograd – Niš, završena 1884. godine, prolazila je i dolinom Topčiderske reke, što je bilo od presudnog značaja za formiranje naselja u današnjoj Rakovici. Već 1885. u saobraćaj su pušteni takozvani šetni vozovi od Beograda do Topčidera i kasnije Resnika. Voz koji je saobraćao do sela Resnik prolazio je kroz područje današnje Rakovice, pa je ubrzo, na mestu gde se i danas nalazi rakovička železnička stanica, podignuta mala, provizorna vozna postaja, koja je takođe bila u funkciji „šetnih“ vozova. Ta stanica dobila je službeni naziv Rakovica i upravo od tog vremena ime Rakovica počinje da stiče veći značaj i da se vezuje za konkretan geografski prostor.

Devedesetih godina 19. veka od Beograda do Topčidera i Resnika saobraća četiri para „šetnih“ vozova, dok se nedeljom i praznicima uključuje još šest pari takvih, vrlo popularnih i korišćenih vozova. Samo u avgustu 1891. godine „šetnim“ vozovima do Resnika prevezeno je 10.825 putnika, jer je Rakovica, naročito nakon izgradnje pruge, postala omiljeno izletište pored već postojećih Topčidera i Košutnjaka.